24 september 2024 -
Het nieuw verkozen Europees Parlement heeft ook bij zijn tweede zitting een resolutie goedgekeurd om meer wapens en munitie te leveren aan Oekraïne, en geen beperkingen op te leggen aan het gebruik ervan. Het is een precisering van de gelijkaardige resolutie van juli, maar het Parlement roept de Commissie nu ook op om de publieke opinie te bewerken via 'strategische communicatie'.
20 september 2024 -
Nu de lijst van kandidaat-eurocommissarissen bekend is, kan men proberen de achterliggende intenties van Ursula von der Leyen te achterhalen. Een en ander wijst in de richting van een soort ‘presidentieel’ bewind.
10 september 2024 -
De Noord-Afrikaanse partners in ‘migratiebeheer’ van de EU worden vergoed voor het dumpen van Subsahara-vluchtelingen in de woestijn, zonder voedsel of water. Velen sterven, zoals onlangs in Tunesië.
20 augustus 2024 -
De Europese Raad, waar staats-en regeringsleiders van de EU het beleid uitstippelen, koos een nieuwe voorzitter, ter opvolging van Charles Michel. Het is de gewezen premier van Portugal, António Costa.
14 augustus 2024 -
In juni werd een nieuw 720 koppen tellend Europees parlement verkozen, en dit hield van 16 tot 19 juli zijn eerste plenaire zitting in Straatsburg. Die eerste zitting geeft meteen de toon aan die we vanuit dat parlement de volgende vijf jaar kunnen verwachten: de toon van militaire marsmuziek.
16 juli 2024 -
De liberale premier van Estland Kaja Kallas volgt de Spaanse sociaaldemocraat Josep Borrell op als 'Hoge vertegenwoordger van de EU voor het buitenland- en veiligheidsbeleid'. Haar uitgesproken vijandigheid tegenover Rusland lijkt het doorslaggevende argument geweest te zijn voor de Europese leiders om haar te selecteren als hoofd van de Europese diplomatie.
11 juli 2024 -
Binnen een week komt het nieuw verkozen Europees Parlement voor het eerst bijeen. Het zal onder andere over een tweede termijn voor von der Leyen als Commissievoorzitter stemmen, en nationale partijen zullen aangeven tot welke fractie ze behoren.
9 juli 2024 -
Het blokkeren van uiterst rechts zoals de Franse progressieve samenwerking in het Front Populaire deed, of het electoraal verslaan van de reactionaire Tories door Labour, zijn belangrijke tactische overwinningen waar elke democraat zich over verheugt. Maar wat is het strategisch belang ervan voor een echt sociaal beleid dat het gras wegmaait voor de voeten van rechts en uiterst rechts?
